[♫ 𝕄𝔼𝕃𝕆𝔻𝕚 ♫]

ÖMRÜMÜZÜN DÖNÜP DOLAŞIP GELECEĞİ YER - çocukluğumuzdur üstelik avluda - uzun yolculuklardan döndüm.döndüm işte! gitmesini  bildiğim yerden geldim.geldim işte! bütün kapılar ardımda.adreslerini arıyor hep adına rest çekilmiş bir coğrafyada.ardına kadar açık üstelik azil! bütün bir hayattan.bir hayattan.bu! "hayat"tan.avluya geçilen koca bir ömür: yokum! yok oldum.istersen iki kere tıklat! ben yine de yok! olmam zaten demiştim.hatırla! bir adreste iki kere durmam! durursan ihanet eder ikametgâh sana.kapıdan çarpar yüzüne: bilâ no! içlerinde o en geniş avlu avlar seni.ömrümüzün o hiç doyulmamış çocukluğu! çoklar! bir daha.çoğalırsın kendine.sadece kendine keramet ve ketumsun.senden başka herkese.malûm kapı! bir daha giremezsin! anahtarın yoksa! çeviremezsin bu hayatı kendine.bir kilitten asla döndüremezsin ömrünü.bir başka ömürle tüketemezsin.koca avluda çömelip sırtını yaslardın hep o uzun kavağa.hatırla! bense yapışırdım o küflü emme basma tulumpaya ağzımı dayayıp soğuk sular içerdim: kumlu kumlu kulağımsa hep ahırda.öcü'nün nefes alışını duyardım hani şu hiç görmediğimiz ama hep korktuğumuz öcü'nün geceleri uzun cüppelerle avluda dolaştığını bilirdim bilmediğimse nereye gidersem gideyim benimle geleceğiydi o yüzden döndüm.uzun yolculuklardan döndüm işte! avluya...seni aldığım yere bırakmaya geldim usulca ama sen fırla! ömrümüzün o hiç doyulmamış çocukluğuna                    çocukluğumun 33. yılı'00/burası                    Osman OLMUŞ

[Etiketler:]

Etiketler: