[♫ 𝕄𝔼𝕃𝕆𝔻𝕚 ♫]

Karıma Mektup Bir tanem! Son mektubunda: "Başım sızlıyor         yüreğim sersem!"                           diyorsun. "Seni asarlarsa           seni kaybedersem,"                            diyorsun,                              "yaşayamam!" Yaşarsın, karıcığım, kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda; yaşarsın, kalbimin kızıl saçlı bacısı, en fazla bir yıl sürer              yirminci asırlarda                               ölüm acısı. Ölüm bir ipte sallanan bir ölü. Bu ölüme bir türlü        razı olmuyor gönlüm. Fakat emin ol ki, sevgili, zavallı bir çingenenin     kıllı, siyah bir örümceğe benzeyen eli                       geçirecekse eğer                                       ipi boğazıma, mavi gözlerimde korkuyu görmek için                          boşuna bakacaklar Nazım'a! Ben, alacakaranlığında son sabahımın dostlarımı ve seni göreceğim, ve yalnız yarım kalmış bir şarkının acısını                        toprağa götüreceğim... Karım benim! İyi yürekli, altın renkli, gözleri baldan tatlı arım benim; ne diye yazdım sana                           istendiğini idamımın, daha dava ilk adımında ve bir şalgam gibi koparmıyorlar                                kellesini adamın. Haydi bunlara boş ver. Bunlar uzak bir ihtimal! Paran varsa eğer         bana fanila bir don al,               tuttu bacağımın siyatik ağrısı.                    Ve unutma ki daima iyi şeyler düşünmeli                       bir mahpusun karısı. Nazım Hikmet

[Etiketler:]

Etiketler: