[Deniz_Masali]

Nuri Can....................................SUSTUM Linklerin Görülmesine Izin VerilmiyorLinki Görebilmek Için Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    veya Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    Resimlerin Görüntülenmesine Izin VerilmiyorResimleri Görebilmek Için Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    veya Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    Herkes konustusunu yazar,bense sustuklarimi Herkesin konustusu bir dünyada ben sustum! ne kadar susulacaksa o kadar sustum! kendimle konusuyorum simdi yalniz... yalniz yüregimle dokunuyorum sesime kimse duymuyor... Sustum! Bin ah sürüp dudaklarima ne kadar susulacaksa o kadar sustum! sustu benimle deniz, sustu deli dalgalar, sustu martilar... umutlarimi sarip rüzgarlara uzaklara savuruyorum her gece yildiz yapip serpiyorum gökyüzüne kimse görmüyor... Sustum! Tam acilarimi haykiracaktim ki, sustum ne kadar susulacaksa o kadar sustum! bir çislik kaniyor demedim, en derininde yüregimin... içimdeki volkanlari bogarak sustum! açmadim kimselere yüregimi hançeri sadece kendime sapladim sapladim ve sustum! hüznü yüzümde, acilari gözlerimde topladim sustum! .. Sustum! sustu dudasimdaki sarki, gözlerimdeki siir yaralari yalayan rüzgar sokaklarinda kahroldUGUM sehir gözlerim konusuyor yalniz! Saçi asarmis hayaller nemli kirpiklerle bulutlandiginda gözlerim gökte simiek olup çakiyorum kimse görmüyor... Sustum! tuz basip yaralarima! ne kadar susulacaksa o kadar sustum! içinde volkanlar tagiyan bir dervis gibi yaslanip yalnizligin duvarina gül döküp kalabaliklara her gece kimsesiz geziyorum gönül ülkemi kimse bilmiyor... Sustum! tam sevdigimi haykiracaktim ki, sustum sustu benimle gök, sustu dag, sustu toprak acilar konusuyor simdi yalniz yarali gönlümün sizilari konusuyor tutup öldürüyorum içimdeki sevdalari bir bir atiyorum uçurumlardan kimse görmüyor Ne zaman dudaklarindan öpmeye kalksam hayati saçlarini koklasam rüzgarlarin içimde incecik bir sevgi ürperiyor sari hüzünler dökülüyor gönül bahçeme gelmiyor bekledigim bahar yaralar merhem tutmuyor gözyagi olup dökülüyorum kaldgrimlara kimse silmiyor yagmur dinmiyor sevdigim bilmiyor Sustum! sustu benimle sari saBir, sustu hasret, sustu zaman yalniz gözlerimle dokunuyorum hayata kimse duymuyor Sustum! içimde dalgalar kabardikça volkanlar gibi sustum sustu dudasimdaki siir gözlerimdeki nehir gönlümdeki yara bulutlar haykirdi isyanimi simiekler haykirdi sadece ben duydum sadece ben Ey begigini sallayip bogdUGUM hayat ey kucasimda büyütüp öldürdüsüm sevgi yaralar merhem tutmuyor geceler avutmuyor ben sustum acilarim konusuyor yalniz yarali gönlümün sizilari konusuyor Ben sustum! susmuyor yüregimi kavuran kasirga pencereme vuran yagmur damlalari susmuyor disarda inleyen rüzgar yildizlar küs ay üzgün yagmur dinmiyor içimde binlerce siir kaniyor her gece kimse bilmiyor kimse duymuyor sustum! sustu benimle sari saBir, sustu hasret, sustu hayat, sustu zaman acilar konusuyor yalniz acilarim konusuyor kimse duymuyor... duymuyor... duymu... duy... Nuri CAN En sevdigim ve okumaktan zevk aldigim bir siir...

[Etiketler:]

Etiketler: