[♫ 𝕄𝔼𝕃𝕆𝔻𝕚 ♫]

İNSAN Kİ HASRETİ KADAR Linklerin Görülmesine Izin VerilmiyorLinki Görebilmek Için Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    veya Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    Resimlerin Görüntülenmesine Izin VerilmiyorResimleri Görebilmek Için Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    veya Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    Aşksa: sağır da olsa dile döner seslenir.. Düşse: eni sonu suya düşer ıslanır.. Aşktan öte başka hangi tohum yeşerir hangi dal sürgün verir ezildiği yerinden?         (... Dolunaydı ...Dağların buğulandığı,          toprağın yoncalandığı aydı... Öpsem,          yaralanır sandığım          çiçekler kadar körpeydi bahar..          Bir yanım sazınca külhan,          yağız, civan, atmaca;          bir yanım nazınca uslu,          suskun, ıssız, utangaç,          savrulup savrulup sokaklara          söylediğim şarkılar          süsüydü ömrümüzün,          yitince bulunmaz zenginliğimiz..          Ne güzel günlerdi ah          ne güzeldin gençliğim;          gönlümü tarih düşüp          ömrümce yol gözledim,          yazık ki sen beklemedin... ) İki derde yenik düştüm ne çare: biri aşk biri düşten düşe sızım sızım yüreğim... Taşa çaldım derdimi, taş çatladı kıvrım kıvrım kök verdim; güle sardım kendimi, gül kurudu derdim azdı yürüdü... İnsan ki hasreti kadar: belki bin sevda bin ayrılık fakat bir aşk bir intihar bir ömre ancak sığar.      Varlık, Haziran 1999

[♫ 𝕄𝔼𝕃𝕆𝔻𝕚 ♫]

ÖLÜME GAZEL İnsandır en yüce değerleri yaratan. Sevdayı sözgelimi, erdemi, özlemi, özveriyi, umudu, şefkati, düşü... Yaşamı tanıdıkça kendini tanımlayan... İnsandır... Ve fakat yakalar yakalamaz uygun bir an bulur bulmaz dengini durmaz tümünü haraç mezat pazarlar... Soylu mu soylu, huylu mu huylu; hırsız mı hırsız, arsız mı arsız! İnsandır... Tanrılar yaratacak denli esinli, tinsel, engin... Canı pahasına direnecek denli gözüpek, atılgan, seçkin... Ve fakat kendi büyüsüne sığınacak denli bitkin, güvensiz, sefil... Sefasını sefaletten sağacak denli rezil... Özlü mü özlü, sözlü mü sözlü mü; bezgin mi bezgin, azgın mı azgın! İnsandır... Diş diş dudaklarında özgürlüğün tutkusu kıvılcımlanır, çığlığı gecenin ışıltısı olur şarkılarında. Çağıran acılarsa eğer koşar üleşir her şeyini... Ve fakat ışıltının karşısında kuduran da odur... Bilgine değil, haine tapan; kendi türünü yok etmenin ustası; doydukça bölüşmeyi unutan... Masum mu masum, mazlum mu mazlum; Katil mi katil, zalim mi zalim! İnsandır... Bir o'dur ölümlü doğuşunun bilgisiyle yaşayan... Vurgunu olduğu göğe süssüz, sürgünü olduğu cana güçsüz, çılgını olduğu tene öksüz... Narince açan... Soldukça üzgün... Sevincini bile gözyaşıyla yoğuran... bir yanı hep anılara sarmaşık... Gönül boyu yaralı... Ömür boyu âşık... Bağrında özlem, sırtında hançer dağları delip, ağzında ışıkla gelebilir... Coşkun, düşlü, dövüşken... Ve fakat çıkan için ufkunu yakan dostunu satan da odur... Doymak bilmezcesine çakalcana açgözlü; uygarlığınca acımasız, evcilliğince vahşi... Korkak, kaypak, sürüngen... Ulaşsa denizler gibi yıldızlar da kirlenir ellerinde... Binlerce yılmış gibi ömrü, onlarca yıl susabilir; suskunluğu çatal çatal, yılanca zehirlidir... İçli mi içli, güçlü mü güçlü; suçlu mu suçlu, hınçlı mı hınçlı! İnsandır... Sonunda solacak, kurumuş bir yaprak gibi rüzgâra ilişerek geldiği toprağa dönecektir. Yücelerde soluduysa ömrünü baharda sazı kalır dallarda hızı kalır kuşlarda açar sesi dillerde sözü kalır... Irmağın kıvrım kıvrım suyunda köpürür, gümüşlenir... döndükçe gümüşlenir... Arının kekik tüten balıyla leylaklar kınalanmış bakışlar kutsar onu, köklere sürgünlere uğurlar... Ardı sıra ateşböcekleri uçuşur, su tutuşur... Dalgalar alkışlarıdır... Kimi ölür izi kalır, kimi ölür buzu kalır.     Varlık, Aralık 1998

[♫ 𝕄𝔼𝕃𝕆𝔻𝕚 ♫]

YİĞİT BEBEK DUASI Bebek seni ay korusun Yeni doğmuş tay korusun Rüzgâr olsun sana serçelerin sürüsü Yüreğine sokulmasın acıların birisi             Sevdaların kuyusunda ışıklanıp uyusun             Uyusun da yalım yalım öpüşlenip büyüsün             Büyüsün de sırım sırım yiğitlenip yürüsün. Bebek seni kelebek Seni sevinçlerin irisi Seni merak hareket Gonca veren bereket Umutların büyüsü Muştuların sayısı Seni azıdişleri Kuzuların düşleri Seni kırlar seni nar Ceren ceylan şarkılar Seni özlemlerin iyisi Çiçek çiçek kaysılar Filiz filiz uyutsun Çağıl çağıl büyütsün Sana ırmakların köpüğü Sana kucak kucak yeşillik Asmaların sürgünü Yuvadaki üveyik Işık olsun yetişsin Yetişsin de Şu dünyanın karaları Yaşamanın yaraları Yangınların çıraları Köşe bucak kaçışsın Bebek sana nişan olsun coşkuların gelini Koklayasın dileğince yıldızların gülünü Dar gününde dağlar senin sıkı tutsun elini Bebek seni hayat             seni hayat korusun...       Varlık,  Aralık 1998

[♫ 𝕄𝔼𝕃𝕆𝔻𝕚 ♫]

SÜRGÜN Uyandırın Anamı Söyleyin gidiyorum Yolumu gözlemesin Dönemem belki geri   Arkadaşlarım duysun Kardeşim bunu bilsin Söyleyin gidiyorum Dönemem belki geri   Babama haber salın Çiçekler onda kalsın Sulasın günaşırı Dönemem belki geri   Korulara söyleyin Dağlara asmalara Baygın çocukluğumun Çınladığı kırlara   Söyleyin Gidiyorum Dönemem belki geri Gelsinler anılarım Uğurlasınlar beni   Sadece sevdiğime Söylemeyin duymasın O kadar körpe ki kalbi Bilmiyor yitirmeyi Söylemeyin bu akşam Sevdiğim ağlamasın

[Etiketler:]

Etiketler: